Samana

Zet mij in, aan, onder of op het water en ik ben een blij mens!! Donderdag begon de dag dus goed toen wij na een klein ritje met de guagua aankwamen in Sabana de la Mar om de ferry te pakken naar Samana. We moesten heel even wachten en dus hadden we de tijd om te genieten van heerlijke vers kokossap en nog jonge kokos ? Toen hup de ferry op om een uurtje te kunnen genieten van het fantastische uitzicht, de wind door je haren en het zonnetje op je huid. We waren de enige toeristen aan boord, en omdat de locals natuurlijk niet zo gek zijn om op het bovendek te gaan zitten in de volle zon hadden we het rijk voor ons alleen. Onderweg af en toe wat vaart minderen voor het binnenhalen van de vis aangezien de locals een lijntje achter de boot hadden. Geen probleem, leuk om te zien. Eenmaal aangekomen in Samana stond Michael (vriend van Eric die hier woont en waar de op Samana zullen logeren) al op ons te wachten. We zijn gelijk doorgereden naar zijn huis in Arroyohondo, een klein plaatsje tussen Samana en Sanchez. Het is behoorlijk afgelegen maar wel midden in de natuur en vlak bij het strand. We zijn hier met Michael, Bea, de kids en hun paard gelijk even de buurt gaan verkennen. Heerlijk stukje kunnen paardrijden gelijk en Door de buren werden gelijk verwend met kokosnoten die ze net uit de boom aan het halen waren.

Vrijdagochtend zijn we na het ontbijt op weg gegaan naar Samana om daar achter in de pick up onze route te vervol en naar Playa Rincon. Volgens iedereen onmogelijk om dit met ov te doen. Gelukkig zijn wij lekker eigenwijs, want niet alleen was het prima te doen maar ook een super mooie rit! Het laatste stuk naar het strand moesten we lopen en onderweg kregen we ons eerste tropische buitje over ons heen. Beetje jammer maar eenmaal bij het strand aangekomen was het gelukkig weer droog. En de boeken liegen niet over dit strand : een picture perfect wit strand, veel palmen, helder blauw water en super rustig met bijna geen toeristen en vooral lokale mensen. Lekker rustig dagje gehad dus lui op het strand en genoten van een heerlijk visje met gefrituurde platanos (groene banaan) voor de lunch. Enige nadeel was dat we goed de tijd in de gaten moesten houden ivm het vervoer terug..... De laatste pick up was dus ook al weg ???? en dus moesten we met de motoconcho (jaja, lekker samen achterop de motor) eerst naar de hoofdweg van Las Galeras om daar weer de guagua te pakken naar huis. Hoop gedoe maar ook nu weer een mooie rit!

Zaterdagochtend werden we om 9 uur opgehaald op het strandje achter het huis, samen met een lokale visser naar Parque Nacional Los Haitices, allemaal kleine eilandjes en rotsformaties voor de kust van Sabana de la Mar, heerlijk om dit te kunnen doen met iemand van hier ipv met hordes toeristen! Na wat eilandjes en grotten bekeken te hebben zijn we Door gevaren naar een verlaten eilandje met een super mooi wit strandje. De bedoeling was om hier onze zelf gevangen vis te gaan bereiden.... Helaas was er geen vis en hebben we ons zelf dus eerst maar weer verwend met wat kokosnoten. Gelukkig kwamen er later nog wat vissers aan, om even te rusten aangezien er toch niet veel vis was. Zij gelukkig wel al iets gevangen en waren zo lief om dit met ons te delen. Dus hup, visjes schoonmaken, pannetje op het vuur en smullen maar!!! Wat wil je nog meer, verse vis eten van een blad wat fungeert als bord op en idyllisch verlaten strand ????! Kan hier nog een heel boek over schrijven maar worden kunnen eigenlijk omschrijven Hoe geweldig dit was!

Zondag zouden we een dagje niks doen maar dan natuurlijk wel eerst even de berg op achter het huis om vanaf hier de zonsopkomst te bekijken. Volgens iedereen een hele klim en dus om 6 uur eruit om om half 7 aan de wandeling te beginnen. Ok, een helling van 30% maar niet zo heel lang dus voor ons sportievelingen prima te doen. Enige nadeel hiervan, we hebben een soort van de zonsopkomst gemist want we waren met een half uur boven in het dorp en vanuit daar kan je het niet zien. Hahaha......gelukkig wel een mooie wandeling.

Vandaag zijn we ook weer vroeg vertrokken, dit keer richting El Limon. Hier zijn we met Domino en Rambo (onze paarde ) op weg gegaan naar Cascada de Limon; een waterval van 57 mtr. De weg er naar toe is al super mooi maar de waterval is pas echt fantastisch!!!! Hier even een frisse duik genomen en toen weer met de paardjes naar beneden om hier met de guagua onze weg te vervolgen naar Las Terrenas.

En dan, kom je aan in Las Terrenas, stap je uit de guagua en heb je gewoon het gevoel dat je thuis komt! Wat een fantastische plek is dit!!! Het leeft, is gezellig druk en e ht een mix van locals en toeristen. En ook hier weer een picture perfect heerlijk rustig strand. Na wat Door de stad te hebben gewandeld hebben we ons zelf op het strand geplaatst voor een heerlijke picknick met super vers fruit (papaja, passievrucht, ananas) en natuurlijk weer even zwemmen en luieren op het strand. En hoe sluit je een goeie strandde af??? Juist; met een heerlijke Pina Colada ????

Helaas moesten we weer redelijk op tijd weg ivm ov....???? we zijn lopend naar het busstation gegaan en ik kan je zeggen : nog nooit heb ik ergens rond gelopen en me zo thuis gevoeld, ondertussen stiekem kijkend waar ik zou willen wonen!! Gelukkig denkt Eric hier net zo over.....wat hadden we hier graag langer willen blijven. We love Samana en dan vooral Las Terrenas. Maar snel terug komen om deze stad beter te verkennen!

Maar morgen eerst verder met verkennen van de rest van het land. We zullen onze weg vervolgen naar Sosua.

Plan was om hier op Samana ook de bulteugwalvissen te bekijken en te gaan duiken. Voor het duiken zaten we helaas iets te sfgelegen hier maar dat gaat vanaf morgen goed komen. Toen we hier aankwamen waren de walvissen helaas nog niet gesignaleerd en dus hebben we andere plannen gemaakt. Gisteren hoorden we dat ze er inmiddels waren, helaas voor ons niks meer te regelen. Maar ja, ook dat is onderdeel van reizen... Gewoon nog een reden om hier terug te komen!

Higuey en Hato Mayor del Rey

Vroeg wakker worden, en dan niet van de wekker, maar gewoon omdat je goed bent uitgerust. Dan sportkleertjes aan, de straat over steken en met de zon nog achter de wolken op je blote voetjes het strand op voor een stuk joggen. Zo zag maandagmorgen onze laatste uurtjes in Punta Cana eruit, wat wil een mens nog meer!!

Na het ontbijt onze rugzak ingepakt en toen met de guaga (zo'n 10 pers busjes waar je met ong 20 man (en je rugzak ????) wordt ingepropt) naar het busstation om hier de bus te pakken naar Higuey. Hier zijn we naar de Basilica Catedral Nuestra Senora de la Altagracia geweest, erg mooi!! Behalve de basiliek is hier in Higuey niet veel te doen en dus zijn we na een picknick in het park onder de palmbomen gelijk de bus weer ingestapt Door naar Hato Mayor del Rey. Hier werden we heel luxe opgehaald door een van Eric zijn nichten. Nadat we onze tas hadden gedropt en heel wat rondjes door her dorp zijn gereden om gelijk zoveel mogelijk mensen gedag te zeggen konden we ons bij zijn tante (waar we ook verbkijven) eindelijk even kunnen opfrissen . Na de douche stond er overigens een heerlijk maaltje voor ons klaar. Later op de avond werden we afgezet bij een kroeg waar een neef van Eric en vrienden op ons wachtten. Jaja, tijd voor een drankje en een dansje!! Al moest ik dat dansje volgens de fam wel eerst nog even leren. En dus werd ik door eric zijn neef van mijn kruk getrokken en was het tijd voor mijn eerste Dominicaanse dansles......ik ben geslaagd!! ?.

Behalve een kijkje bij de begraafplaats, het lokale honkbalveld en een bezoekje aan eric zijn oude basisschool is hier niet heel veel te doen en dus bestond gister en vandaag voornamelijk uot familie, familie en familie. Helemaal niet erg want iedereen is super gezellig en lief! Ook niet verkeerd natuurlijk is dat er telkens een heerlijke home made Dominicaanse maaltijd voor ons klaar staat ????

Vanavond gaan we nog eten bij een oom van Eric en dan is het alweer voorbij met de familie tijd. Morgen zullen we onze spullen pakken en vertrekken richting Samana.

veilig aangekomen

Ik heb het niet zo op vliegen. Dat is eigenlijk nog zacht uitgedrukt; ik heb er een hekel aan!!! Veel mensen in een kleine ruimte op elkaar geplakt, sommige die de persoonlijke hygiëne noet zo serieus nemen of gewoon deodorant overbodig vinden, weer andere die het nodig vinden om vlak voor vertrek het hele parfumflesje over zichzelf leeg te spuiten...... het is dat ik weet dat vliegen me op mooie en bijzondere plekken brengt anders zou ik het niet doen.

Maar goed, zaterdag om 11 uur vertrokken we voor de eerste vlucht richting Madrid, zo kort dat het zelfs voor mij goed te doen was. Maar dan deel 2..... naast alle bovengenoemde redenen begrepen we ook ineens waarom onze tickets zo goedkoop waren zelfde maatschappij als vlucht 1 maar ondanks de duur van deze vlucht geen tv, stewards (dessen) die lachen veel moeite vonden, niet zelf je frisse lucht kunnen regelen en naast de lunch alleen een snack en verder geen mogelijkheid om eten te kopen..... je kan je voorstellen dat dit 9 zeer lange uren waren!

Maar goed, hoop gezeur bij elkaar....rond 23 uur kwamen we aan bij ons hotel in Bavaro; punta Cana. Een bed, wc en douche en ook maar 5 stappen verwijderd van het strand! Na een klein biertje om te proosten op onze vakantie snel ons bed in gerold om even bij te tanken.

Vanochtend gelijk lekker bij een lokaal tentje kunnen ontbijten en toen op naar het strand....uhhhb dat denk je. Als je hier namelijk niet in een resort zit is het nog best lastig om een stuk strand te vinden waar je mag neerploffen . Maar na een flinke wandeling, waarbij we gelijk Bavaro hebben kunnen bekijken, en een Dominicaanse lunch toch een heerlijk plekje gevonden. Lekker kunnen genieten dus van de blauwe lucht, het witte zand en het heldere water. En ja, ook de eerste cocktails zitten erin ? Nu even lekker douchen en dan zo eens kijken of we ergens een lekker visje kunnen krijgen .

Morgen gaan we verder en zullen we met een kleine tussenstop in Higuey naar Hato Mayor del Rey gaan voor het eerste familie bezoek.

Ik ga op reis en neem mee......

Natuurlijk mijn rugzak! Gevuld met 14 kg aan kleding, crème, duikspullen etc voor 4 weekjes. Best grappig, want als ik een week naar een hotel ga kost het mij moeite om onder de 20 kg te blijven en nu met gemak onder de 15 kg ? Maar wat ben ik blij dat mijn rugzak weer gevuld is!!!! Want deze heeft na mijn laatste verre reis naar Vietnam in 2009 helaas in mijn berghok gelegen. Ondanks de vele plannen is het de afgelopen jaren Door omstandigheden helaas niet gelukt om een verre reis te maken. Maar nu, na lang aftellen is het eindelijk zover!!! Nog maar 1 nachtje slapen en dan stappen we in het vliegtuig naar de Dominicaanse Republiek. En wat hebben we er een zin in! Voor Eric na 4 jaar weer naar zijn vader, ooms, tantes, neven en nichten. Voor mij na 7 jaar eindelijk weer ver weg. En ik vindt het extra bijzonder omdat Eric hiervandaan komt, hoe gaaf om met een 'local' op reis te gaan! We hebben heel wat dingen op de planning staan zoals paardrijden, duiken, paragliden en natuurlijk de bulteugwalvissen kijken bij Samana. Natuurlijk hopen we dat alles gaat lukken maar je weet maar nooit...... Afhankelijk van de Internet mogelijkheden onderweg zullen we jullie in ieder geval via deze weg op de hoogte proberen te houden van ons avontuur!!!!

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Marijke